Hermannes Jan Wesselink, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau

Hermannes Jan Wesselink, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau

Hermannes Jan is een opmerkelijke man geweest binnen de Wesselinks en voor de Nederlandse Staat en toch is hij bij de huidige Wesselinks in oost Groningen niet of nauwelijks bekend, noch als familielid, noch als persoon.  Hermannes Jan Wesselink wordt geboren op 28 september 1884 in Joure (Fr), als zoon van Balthazar Jan Wesselink (geb. 10 juni 1843 te Zoutkamp, overl. 5 okt. 1930 te Leeuwarden en begr. Op 5 okt. 1930 te Huizum) en Hillegien Bos uit Vlagtwedde. Zijn vader is eerst commies te Joure en later te Leeuwarden.

Hermannes Jan komt uit een gezin van acht kinderen, waarvan waarschijnlijk slechts vier een hoge leeftijd hebben bereikt. Het laatste kind sterft direct bij de geboorte. De huwelijksdag van Hermannes Jan met Amalia Margaretha Weller (geb. ca. 15 jan. 1887 en overl. 4 apr. 1975) heb ik (nog) nergens kunnen vinden, wel zijn geboorteakte in Haskerland en dat uit hun huwelijk drie zoons worden geboren, Balthasar Jan Herman (1909), Carel Hendrik Frederik (1912) en Paul François (1920). Hun voornamen wijken af van de meeste andere voornamen van de Wesselinks.

Hermannes Jan heeft een werkbaar leven gehad en staat te boek als importeur koloniale produkten, koopman te Ned. Oost Indië en industrieel te Amsterdam. Dat laatste is waarschijnlijk zijn hoogtepunt geweest, want hij is dan Directeur der N.V. Continentale Verlichtingsindustrie “Cuproflex” in Amsterdam.  De H.B.S. heeft hij in Leeuwarden gevolgd en na het verlaten van die school komt hij direct al in dienst bij de fa. G. Ligtermoet en Zoon’s Handels-Vennootschap te Rotterdam. Als hij daarna in dienst treedt bij de Holland-Amerikalijn en in 1908 door de Handelsvereeniging “Amsterdam” naar Indië wordt gezonden, na zijn onslagname bij de H.V.A., is hij voornamelijk bezig als makelaar in producten. In 1914 richt Hermannes Jan de fa. “Wesselink en Dijkhuis” op in Batavia waarmee hij tot het eind van zijn leven is doorgegaan. Dit bedrijf bestaat nog steeds onder de leiding van de heer Zimmerman en staat bekend als Tan Kiat Bie te Batavia aan de Kebon Djatiweg 80 aldaar.

Gedurende de jaren 1914 tot 1918 houdt Hermannes Jan zich hoofdzakelijk bezig met het inkopen van rijst voor het Nederlandsch-Indisch Gouvernement. Hiervoor maakt hij verschillende reizen naar Britsch-Indië, Indo China, Siam en China. Tevens vestigt hij zich twee jaar in Bangkok, om de belangen van de Nederlandsch-Indische Regering te behartigen.

Hij doet verder inkopen voor Straits-Settlements Government en wordt bij het aftreden van de “Nederlandschen Gezant voor Siam” met de waarneming aldaar belast. In 1920 keert hij via Java naar Europa terug, waar hem de functie van Directeur van de Internationale Producten Mij. i.o. wacht.

Hij is hierdoor genoodzaakt uit de firma Wesselink en Dijkhuis te treden. Particuliere omstandigheden zijn er de oorzaak van dat hij genoemde functie verwisselt met die van Directeur van de Internationale Handel en Crediet Mij. Als in 1929 dit concern wordt geliquideerd, zet hij de zaken voor eigen rekening onder de naam “Herm. J. Wesselink” voort. Wesselink is tevens Commissaris van diverse Maatschappijen geweest, zoals W. A. Hoek's Machine- en Zuurstoffabriek N.V. te Schiedam; Maatschappij „Oxygenium te Schiedam; N. V. Handel en Industrie Mij. „Welca" te Rotterdam;  G. Ligtermoet en Zoon's Handels-Vennootschap te Rotterdam; de N.V. Stookindustrie „Amsterdam" en de N.V. Continentale Verlichtings Industrie “Cuproflex”.  Zijn diensten, die hij aan de Nederlandse Staat heeft bewezen, worden erkend door zijn benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Slechts zo nu en dan is hij te vinden geweest op het woonadres Jan Luykenstraat 40 in Amsterdam.

Hermannes Jan Wesselink overlijdt op 83-jarige leeftijd op 7 maart 1968 en wordt begraven op begraafplaats “de Woensberg”, te Blaricum.